چرا استحکام سطح یک محصول پلاستیکی هنگام استفاده از رزین آسیاب مجدد کاهش می یابد؟

مهندسان هنگام ترکیب رزین بازیافتی در قطعات پلاستیکی با چالش مواجه می شوند. هرچه مواد ثانویه بیشتری اضافه شود، پلاستیک بیشتر تحلیل می‌رود و مقاومت ساختاری اولیه آن کاهش می‌یابد.

همچنین به مشکل ترک خوردگی پلاستیک، به ویژه در مناطق تحت تنش مانند موقعیت قلاب و سوراخ پیچ حساس است. با این وجود، ادغام مواد بازیافتی در پلاستیک نگرانی های زیست محیطی را افزایش می دهد.

چرا پلاستیک حاوی مواد ثانویه بازیافتی است که ممکن است استحکام آن را کاهش دهد؟ این موضوع در دو سطح در حال بررسی است

1. منشا مواد ثانویه بازیافتی

2. تغییرات مقادیر MFI قبل و بعد از تزریق پلاستیک

ملاحظات کلیدی هنگام آسیاب مجدد پلاستیک چیست؟

هنگامی که یک ماده ترموپلاستیک تحت فشار حرارتی و مکانیکی قرار می گیرد، تحت فرآیندی قرار می گیرد که به عنوان "تاریخچه گرما" شناخته می شود، که منجر به ضعیف شدن و افزایش شکنندگی می شود.

هم تاریخچه حرارت پردازش و هم خود فرآیند آسیاب می توانند خواص فیزیکی، شیمیایی و جریانی رزین ترموپلاستیک و هر محصول ساخته شده از آسیاب مجدد را کاهش دهند.

بزرگترین نگرانی در مورد تخریب پلیمر اغلب به دما یا تاریخچه حرارت نسبت داده می شود. با این حال، اگر در طول فرآوری به درستی مورد استفاده قرار گیرد، بسیاری از رزین ها می توانند خواص فیزیکی خود را برای تعداد محدودی از آسیاب مجدد حفظ کنند.

نسبت بهینه دوباره آسیاب به مواد بکر برای استفاده چقدر است؟

روش استاندارد در صنعت قالب‌گیری مخلوط کردن 20 تا 25 درصد یا کمتر با رزین بکر است. با این حال، دیدن طیفی از 100 درصد بکر تا 100 درصد دوباره آسیاب شده در تولید غیر معمول نیست.

انحراف ممکن است به دلیل

برخی از مسائل احتمالی برای آگاهی از چه چیزهایی وجود دارد؟

قبل از پردازش اولیه اطمینان حاصل کنید که رزین هایی مانند نایلون، پلی کربنات، پلی بوتیلن ترفتالات (PBT) و پلی اتیلن ترفتالات (PET) به درستی خشک شده اند.

اگر نه، می توان آنها را در بشکه دستگاه قالب گیری هیدرولیز کرد. این واکنش شیمیایی به طور قابل توجهی طول زنجیره پلیمر را کوتاه می کند و منجر به تخریب می شود. مخلوط کردن دوباره خرد شده با مواد بکر در سطح 25 درصد می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد و عملکرد قطعات بعدی داشته باشد.

کنترل دما بسیار مهم است. پردازش رزین بکر در دماهای بالاتر از حد توصیه شده راهی مطمئن برای تسریع تخریب پلیمر است.

اندازه ذرات ثابت نیز می تواند مشکل ساز باشد. بدون تعمیر و نگهداری منظم، یک آسیاب می‌تواند طیف وسیعی از اندازه‌های گلوله را تولید کند، از ذرات ریز گرد و غبار مانند تا تکه‌های ¼ اینچ یا بزرگتر.

در طول پلاستیک سازی یا چرخش پیچ، پیچ این دانه های با اندازه های مختلف را با سرعت یکسان ذوب نمی کند. این به طور بالقوه می تواند بر خواص قطعه تمام شده تأثیر بگذارد.

دافع کردن می تواند این مشکل را با فیلتر مذاب دوباره سنگ زنی برای حذف همه آلاینده های غیر پلاستیکی برطرف کند. برای اطمینان از پایداری فرآیند، انجام تعمیر و نگهداری معمولی آسیاب، که شامل تیز کردن تیغه‌ها، تمیز کردن دستگاه و بررسی عملکرد صحیح صفحه نمایش است، بسیار مهم است.

بزرگترین چالشی که در طول فرآیند سنگ زنی با آن مواجه می شوید چیست؟

در تجربه ما، مشکل اولیه آلودگی است که شامل پلاستیک های خارجی و سایر مواد می شود. به این فکر کنید که چند وقت یکبار تولید به دلیل گرفتگی نوک داغ متوقف می شود.

یکی از روش های صرفه جویی در هزینه، استفاده انحصاری از رزین بکر در ابزارهای دونده گرم است و آسیاب مجدد را برای ابزارهای دونده سرد در نظر می گیرد. اگرچه این ممکن است برای همه امکان پذیر نباشد، اما زمانی که اینطور باشد، ثابت می شود که یک استراتژی موفق است.

راه حل های این مشکلات چیست؟

به جای مخلوط کردن آن با رزین بکر، از 100% regrind استفاده کنید. این امر مشکلات احتمالی ذکر شده در بالا را از بین می برد. با این روش، شما از تمام رزین بکر استفاده می کنید و 100 درصد آسیاب مجدد را وارد ماشین ها می کنید.